Wie geabonneerd is op een krant en gehecht is aan een papieren versie, verwacht die krant elke dag bij het ochtendgloren op zijn deurmat. Maar wie zorgt ervoor dat de krant er ook daadwerkelijk is?

In Landsmeer zijn er acht krantenbezorgers die dagelijks in alle vroegte op pad gaan om de ongeveer 1500 kranten, verdeeld over zeven wijken, in de bus te doen.

De jongste van hen, de dertigjarige Robbert van den Hengel, net vader geworden van een zoontje, is naast bezorger tevens de depothouder. Elke ochtend, zes keer per week, staat hij in zijn woonplaats Huizen om 1.30 uur op en rijdt hij in het holst van de nacht naar het distributiepunt in de Calkoenstraat.

Tussen 3 uur en 4 uur sorteert Robbert vervolgens alle kranten aan de hand van de looplijsten per wijk uit. Hij kent die lijsten praktisch uit zijn hoofd en maakt feilloos de juiste stapeltjes.

Meestal is dan ook de oudste krantenbezorger al binnengelopen. Dat is de 87-jarige Ed Brink die al meer dan twintig jaar op zijn bekende oranje fiets de aan hem toegewezen krantenwijken verzorgt.

Wat maakt dat deze jongste en oudste ‘krantenjongen’ het al die jaren volhouden om met loodzware tassen, weer of geen weer, in het doodstille Landsmeer de deuren langs te gaan? Waar komt hun nauwgezetheid en betrokkenheid vandaan?

Titia Wittenberg en Ron Heerings van de LOL lieten hun wekker ook midden in de nacht afgaan om deze onzichtbare helden (betrouwbare krantenbezorgers zijn immers schaars tegenwoordig) eens een keer fysiek te ontmoeten.